وبلاگ جامع اسلام اهل بیت

« رحلت پیامبر اکرم (ص)، شهادت امام حسن مجتبی (ع) و امام رضا (ع) را به تمام مسلمانان جهان تسلیت عرض می کنم »

ابن بلیهد قاضى القضاة وهّابیّین از علماى مدینه بود که در سال 1344 هجرى قمرى جبراً فتواى خراب نمودن قبور متبرکه ائمه بقیع را گرفت و در این روز به قضیه هایله یعنى تخریب بقعه ائمه بقیع دست زد. در منتخب التواریخ از کتاب روح و ریحان نقل شده که قبّه مطهره ائمه بقیع را جناب مجد الملک ابوالفضل اردستانى بنا نمود، وى مستوفى سلطان برکیارق سلجوقى بود، لشکریان او را متهم ساختند به اینکه با آنها رفتار خوبى ندارد، او را خواستند و شاه مجبور شد تا وى را تسلیم کند. به آنها گفت: او را نکشید ولى آنها قبول نکرده و او را کشتند. ناگفته نماند او شیعه بود.(1)

1-حوادث الایام، صفحه 231

در مناقب ابن شهر آشوب و روضة الواعظین روایت شده است كه امام حسن علیه السّلام هر گاه وضو می ساخت، بندهای بدنش می لرزید، و رنگ مباركش زرد می گشت سبب این حال را از آن حضرات پرسیدند فرمود: سزاوار است بر كسی كه می خواهد نزد ربّ العرش به بندگی بایستد آن كه رنگش زرد گردد و لرزه بر اندامش افتد.  

عصر رسول خدا (ص) بود، حسن و حسین (ع) كودك بودند شخصی گناهی كرد و از شرم آن گناه ، 

مدتی مخفی شد و نزد رسول خدا (ص) نمی آمد تا اینكه آن شخص ، حسن و حسین (ع) را دید، آن دو را بر دوش خود سوار كرد و با همان حال به حضور رسول خدا (ص) آمد و عرض كرد: من گنهكارم ، در پناه خدا، و این دو آقازاده به حضور شما آمده ام تا مرا ببخشید 

داستان ولادت به گونه اى كه در روايات شيخ صدوق(ره)در امالى و علل و عيون اخبار الرضا(ع)و روايات ديگر محدثين شيعه و اهل سنت آمده و از امام سجاد(ع) روايت شده اين گونه است كه فرمود: